Programma 2
Canto Ostinato – Strings Attached
Eén van de grootste werken voor strijkkwartet is Beethoven’s op.131. De enorme spanningsboog die het stuk heeft en al voordat de eerste noten hebben geklonken weten dat je een avontuur gaat beleven, maken dit een werk dat je de wereld om je heen doet vergeten en je tegelijkertijd meeneemt naar een nieuwe.
Met deze bewerking van Canto Ostinato heeft dé op.131 wat ons betreft er een broer of zus bij gekregen.
In deze tijd waar alles achter een paar clicks binnen handbereik ligt, in de wirwar van snelle smartphones, pop-up concerten, en twitter composities biedt Canto Ostinato juist de mogelijkheid deze tijdsgeest te ontvluchten waardoor elke uitvoering weer spannend en speciaal is, voor zowel speler als luisteraar.
Als we beginnen staat er een groot, leeg canvas voor ons. Ieder van ons heeft zijn eigen gerei meegenomen. We weten wat erop zou kunnen komen te staan, maar we kiezen elke keer weer voor nieuwe verf, andere penselen en we mengen de kleuren opnieuw. Soms lang, soms heel even. We zijn ingetogen, uitbundig, dromerig, af en toe een tikje vilein.
Berustend, opgewonden, zoet, vaag, manisch.
Furieus, melig, uitdagend, aarzelend en dan weer maniakaal. Net als de luisteraar denkt te weten hoe het schilderij eruit komt te zien, verven wij alles over in ijzig lichtblauw, daarna wit en beginnen we weer met een ogenschijnlijk leeg canvas.
De verf is echter nog nat en met één veeg over het doek ontstaat er iets wat we nooit samen hadden kunnen bedenken.
En dan…heel plots…is alles weg.
Programma
ten Holt Canto Ostinato
(arr. Marijn van Prooijen)
