Actrice en schrijfster Nazmiye Oral (1969) is als zaailing door haar ouders meegevoerd uit een ver oord, in de Nederlandse aarde ontkiemd en groot gegroeid tot iets ‘nieuws’: Nazmiye ziet zichzelf als de eerste generatie van een gemuteerde soort. Met een DNA opgebouwd uit twee culturen, van elkaar verschillend als dag en nacht, maar in de dagelijkse realiteit verenigd tot een nieuwe, vreugdevolle, eclectische manier van zijn. Haar werk staat in het teken om elke af-stand teniet te doen.
Nazmiye stond mede aan de wieg van Adelheid+Zina, acteerde met zeer veel plezier in de Ge-sluierde Monologen, schreef toneelstukken voor het Nationale Toneel, interviewde Fortuyn en Van Gogh voor nationale tv, liet zich adopteren door een PVV stemmer in de WijkSafari, en nam in 2015 haar moeder Havva twee jaar lang mee het toneel op, van Amsterdam tot aan New York, in Niet Meer Zonder Jou om het ‘openbare’ gesprek aan te gaan over dat wat in het gezin en in de gemeenschap onbespreekbaar is. Als ultieme daad van intimiteit spelen moeder en dochter de voorstelling bij Havva thuis voor familie en buren; Mijke de Jong verfilmde dit tot de gelijknamige documentaire (2018). In 2011 schreef ze haar eerste roman, Zehra, waarvoor zij is genomineerd voor de E. du Perronprijs.
Nazmiye is columniste bij talkshow de Nieuwe Maan en ontving een Gouden Kalf als beste ac-trice voor de tv film In Vrijheid (2016) en was in 2020 bij VPRO’s Zomergasten.

Mam

Documentaire + dialoog

Nu mijn moeder de ziekte van Alzheimer heeft zie ik haar niet verdwijnen, ik zie haar tevoorschijn komen.

Ik ervaar haar als een Alice in Wonderland: ze valt door de tijd heen.

Ik val haar achterna, ontdek waar ze is, wat ze beleeft, doet en zegt.

Dat vind ik poëtisch aan deze situatie.

Dat heb ik geprobeerd vast te leggen in deze film.

In de intieme documentaire Mam portretteert theatermaker Adelheid Roosen haar moeder, die de ziekte van Alzheimer heeft. Door met haar moeder mee te bewegen, mee te vallen in de reis die ze aflegt, ontdekt zij wie haar moeder nu aan het worden is.

Mam laat zien dat Alzheimer geen vervreemding en verwijdering hoeft te betekenen, maar ons – de omgeving – een diep inzicht kan geven in onze menselijkheid. Alzheimer is in die zin een wezenloos fascinerende spiegel voor degenen om haar heen. Een echo van je eigen handelen.

De film ging in première tijdens het 22^ste IDFA, reisde langs vele internationale festivals en viel vaak in de prijzen. Adelheid won de Van Praagprijs in 2015 voor haar gehele oeuvre: “Met haar film Mam slaagde Adelheid er in haar moeder een gezicht te geven: een plaats in de wereld. Waarmee ze van Alzheimerpatiënten weer gewoon mensen maakt – net zoals ze dat met alle andere ‘Anderen’ doet.”

We kijken samen de film (20 minuten), waarna Adelheid in gesprek gaat met jou, het publiek, en al je vragen beantwoordt. Een gesprek over Alzheimer, over mantelzorg, over gevoelens. Boosheid, verwarring, verlies, en acceptatie van het ontmoeten van iemand die anders aan het worden is. Over liefhebben.

Kom mee… Val mee door de tijd.